Kadına şiddet raporu, dünya genelinde toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin ne denli derinleştiğini gözler önüne seriyor. WIN Grubu ve Türkiye temsilcisi BAREM’in gerçekleştirdiği uluslararası araştırma, 39 ülkeden 33.866 kişinin katılımıyla ortaya çıkan çarpıcı verileriyle dikkat çekiyor. Bu veriler, kadınların karşı karşıya kaldığı fiziksel, psikolojik ve cinsel şiddetin 4 yıl öncesine kıyasla nasıl arttığını, dünyanın pek çok bölgesinde kadınların artık kendi mahallelerinde dahi kendilerini güvende hissetmediğini gösteriyor.
2019 yılında yüzde 16 olan fiziksel ya da psikolojik şiddete maruz kalma oranı, 2024 itibarıyla yüzde 20’ye yükselmiş durumda. Yani artık her 5 kadından 1’i şiddetin bir biçimiyle karşılaşıyor. Afrika’da bu oran yüzde 49 gibi korkutucu seviyelere ulaşırken, Avrupa ve MENA bölgelerinde de benzer şekilde artış gözleniyor. Türkiye’de de kadınların yüzde 12’si herhangi bir şiddet türüne maruz kaldığını ifade ediyor.
Üstelik yalnızca şiddet değil, cinsel taciz oranlarında da artış var. Dünya genelinde her 10 kadından 1’i cinsel tacize uğradığını bildiriyor. Araştırma, özellikle genç kadınların daha yüksek risk altında olduğunu ortaya koyarken, gece sokakta yalnız yürüyemeyen kadınların oranı da dünya çapında ürkütücü seviyelere ulaşmış durumda.
Kadına şiddet raporu, sadece sayılardan ibaret değil; bu rakamlar, milyarlarca kadının her gün yaşadığı sistematik korkuyu, güvensizliği ve eşitsizliği temsil ediyor.
Genç Kadınlar Daha Fazla Risk Altında
Kadına şiddet raporu verilerine göre, fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kalan kadınların yaş aralıklarına bakıldığında en yüksek riskin genç kadınlarda olduğu görülüyor. 18-24 yaş aralığındaki kadınların yüzde 27’si bir tür şiddete maruz kaldığını belirtirken, bu oran 25-34 yaş grubunda yüzde 23’e düşüyor. Yani yaşamın erken dönemlerinde kadınlar, toplumun en savunmasız bireyleri haline geliyor.
Kadına şiddet raporu, genç kadınların sadece fiziksel değil, aynı zamanda psikolojik baskı, kontrol edici davranışlar ve cinsel tacize daha açık olduğunu ortaya koyuyor. Eğitim ortamlarında, iş yerlerinde ve hatta sosyal medya üzerinden bile sistematik şiddet unsurlarıyla karşı karşıya kalan genç kadınlar, çoğu zaman bu davranışları bildirmekte tereddüt ediyor.
Araştırma sonuçları aynı zamanda, genç kadınlara yönelik şiddetin sıklıkla tanıdık çevreden kaynaklandığını gösteriyor. Bu durum, şiddetin yalnızca sokakta veya kamusal alanda değil, ev içinde ve yakın ilişkilerde de yaygın olduğunu kanıtlıyor.
Kadına şiddet raporu, çözüm için yalnızca kanuni yaptırımların değil, aynı zamanda erken yaşta eğitim, farkındalık kampanyaları ve destek sistemlerinin güçlendirilmesi gerektiğine işaret ediyor. Genç kadınlara özgüven kazandıran, toplumsal normları dönüştüren ve destek mekanizmalarını kolaylaştıran politikaların hayata geçirilmesi, uzun vadeli çözümler sunabilir.
Bu noktada ailelerin, okulların ve kamu kuruluşlarının birlikte hareket etmesi büyük önem taşıyor. Kadına şiddet raporu, genç kadınların korunması için daha hızlı ve sistematik adımlar atılması gerektiğini vurguluyor.
Kadına Şiddet Raporu: Küresel Güvensizlik Artıyor
Kadına şiddet raporu, kadınların yaşadığı güvensizlik hissini sayısal verilerle destekleyerek küresel bir alarm veriyor. Araştırmaya göre, dünya genelindeki kadınların yüzde 46’sı gece kendi mahallelerinde yalnız yürürken güvende hissetmiyor. Bu oran Afrika’da yüzde 47, Avrupa’da yüzde 45, Amerika kıtasında ise yüzde 64’e kadar çıkıyor. Türkiye özelinde ise kadınların yüzde 34’ü geceleri dışarıda tek başına yürürken güvensizlik yaşadığını belirtiyor.
Bu bulgular, kadına şiddet raporu kapsamında yalnızca fiziki saldırıların değil, kadınların zihinsel ve duygusal olarak yaşadığı baskıların da dikkate alınması gerektiğini gösteriyor. Şiddet tehdidi, kadınların yaşam alanlarını daraltmakta ve kamusal alandaki varlıklarını sınırlandırmaktadır.
Kadına şiddet raporu, toplumların kültürel yapıları ile güvenlik algısı arasında güçlü bir ilişki olduğunu ortaya koyuyor. Kadınlar sadece tehlikelerle değil, aynı zamanda onları suçlayan, susturan ya da görmezden gelen yapılarla da mücadele ediyor. Özellikle gece saatlerinde sokakta yürümek gibi basit bir özgürlüğün bile bu kadar kısıtlanmış olması, toplumsal dönüşümün ne denli yavaş ilerlediğini gözler önüne seriyor.
Kadına şiddet raporu verileri, daha güvenli kent politikalarının hayata geçirilmesi gerektiğini işaret ediyor. Aydınlatma sistemlerinden kamera kayıtlarına, kadın dostu kent tasarımlarından toplumsal farkındalık kampanyalarına kadar çok sayıda çözüm önerisi söz konusu. Ancak en önemlisi, kadınların beyanlarının dikkate alındığı ve yargı süreçlerinde etkin rol alabildikleri bir hukuk sistemidir.
Bu tabloyu değiştirmek, ancak siyasi irade, toplumsal destek ve sürdürülebilir projelerle mümkün olabilir. Kadına şiddet raporu, artık acil bir eylem planına dönüşmek zorundadır.
Cinsel Taciz Her Kıtada Artıyor
Kadına şiddet raporu, yalnızca fiziksel şiddeti değil, cinsel taciz gibi ağır insan hakkı ihlallerini de detaylı bir şekilde ele alıyor. 2021 yılında dünya genelinde yüzde 9 olan cinsel tacize maruz kalma oranı, 2024’te yüzde 10’a yükselmiş durumda. Her 10 kadından 1’i cinsel taciz mağduru olurken, Afrika kıtası bu oranla başı çekiyor: yüzde 28. Amerika kıtasında yüzde 13 olan bu oran, diğer kıtalarda yüzde 4 ile yüzde 8 arasında değişiyor.
Türkiye’de ise cinsel tacize uğradığını belirten kadınların oranı yüzde 7 olarak açıklanıyor. Kadına şiddet raporu, bu verilerin yalnızca buzdağının görünen kısmı olduğunu; kültürel baskı, utanç ve korku nedeniyle birçok kadının yaşadıklarını bildirmediğini vurguluyor.
Kadına şiddet raporu, bu suçların büyük çoğunluğunun faillerinin tanıdık kişiler olduğuna da dikkat çekiyor. Bu durum, aile içinde, iş yerlerinde veya eğitim kurumlarında yaşanan taciz vakalarının sıklığını artırıyor. Kadınlar için “güvenli alan” olarak görülen yerlerin dahi tehdit oluşturması, sistemik bir sorunla karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor.
Kadına şiddet raporu kapsamında, cinsel tacizle mücadelede yalnızca cezai yaptırımların değil, aynı zamanda eğitimle başlayan uzun vadeli toplumsal dönüşümün gerekliliği de vurgulanıyor. Cinsel eğitim, toplumsal cinsiyet eşitliği bilinci ve faillerin cezalandırılmasında şeffaflık bu sürecin temel taşları arasında yer alıyor.
Kadına şiddet raporu, taciz mağdurlarına yönelik psikolojik destek sistemlerinin kurulması, şikâyetlerin gizlilik içinde değerlendirilmesi ve yasal sürecin hızlı işlemesi gerektiğini bir kez daha ortaya koyuyor.
Benzer içeriklere buradan ulaşabilirsiniz.
